نشت یاب گاز پرتابل

آشکارساز گاز یا نشت یاب گاز ابزارهای بسیار پیچیده ای هستند که یک یا چند گاز را در یک منطقه اندازه گیری یا نظارت می کنند. طراحی شده برای تشخیص گازهای قابل احتراق ، گازهای سمی و کاهش اکسیژن می باشد.

 آشکارسازهای گاز معمولاً بخشی از یک سیستم ایمنی هستند و معمولاً در فضاهای محدود یا مناطق دیگری که خطرات گاز می تواند منجر به تماس با سموم یا خطر آتش سوزی شود ، مستقر هستند.

آشکارسازهای گاز یا قابل حمل هستند یا از نظر طراحی ثابت هستند. آشکارسازهای گاز قابل حمل به عنوان وسایل ایمنی شخصی مورد استفاده قرار می گیرند و هنگام ورود به فضاهای محدود یا سایر محیط های خطرناک روی لباس یا کمربند یا کمربند استفاده می شوند.

این دستگاه ها معمولاً هنگامی که گاز مورد نظر تشخیص داده می شود ، زنگ خطر را به صدا در می آورند و به کاربر اجازه می دهد با خیال راحت از خانه یا محوطه خارج شود.

آشکارسازهای گاز ثابت عموماً در نزدیکی فرایند یک کارخانه یا اتاق کنترل نصب می شوند و با سیستم SCADA برای نظارت مستمر و خاموش شدن خودکار در صورت تشخیص گاز هدف نصب می شوند.




  • وضعیت
  • جدیدترین
  • پربازدیدترین
  • پرفروشترین
  • ارزانترین
  • گرانترین
  • الفبا
  • محبوب ترین

فن آوری های تشخیص گاز

آشکارسازهای گاز بر اساس نوع گازی که تشخیص می دهند و تکنولوژی مورد استفاده طبقه بندی می شوند.

آشکارسازهای گاز سمی

  1. سنسورهای الکتروشیمیایی
  2. نیمه هادی های اکسید فلز

سنسورهای الکتروشیمیایی

به طور کلی برای تشخیص گازهای سمی مانند مونوکسید کربن ، کلر و اکسیدهای نیتروژن استفاده می شوند. حسگرهای الکتروشیمیایی بسیار حساس هستند و هنگام تماس الکترود با گاز مورد نظر ، سیگنال الکتریکی منتشر می کنند.

نیمه هادی های اکسید فلز

همچنین گازهای سمی را تشخیص داده و از یک غشای نازک (پرده نازک) حساس به گاز استفاده می کنند که از قلع یا اکسیدهای تنگستن تشکیل شده است.

این پرده های نازک با گازها واکنش نشان می دهد و هنگامی که سطوح سمی وجود دارد ، دستگاه را تحریک می کند. سنسورهای اکسید فلز به خوبی در محدوده رطوبت کم عمل می کنند و قادر به تشخیص طیف وسیعی از گازها از جمله مواد قابل احتراق هستند.

آشکارسازهای گاز قابل احتراق

  1. سنسورهای کاتالیزوری
  2. حسگرهای مادون قرمز

سنسورهای کاتالیزوری

بر این اصل کار می کنند که وقتی مخلوط گاز و هوا قابل احتراق از روی سطح داغ کاتالیزور عبور می کند ، احتراق رخ می دهد و گرمای حاصله دمای عنصر حسگر را افزایش می دهد.

این امر به نوبه خود مقاومت یک سیم پیچ پلاتینی را تغییر می دهد و می توان با استفاده از سیم پیچ به عنوان دماسنج دما در یک مدار پل الکتریکی استاندارد اندازه گیری کرد.

سپس تغییر مقاومت مستقیماً به غلظت گاز در جو اطراف مربوط می شود.

حسگرهای مادون قرمز

از طریق یک سیستم فرستنده و گیرنده برای تشخیص گازهای قابل احتراق ، به ویژه بخارهای هیدروکربنی کار می کنند. به طور معمول ، فرستنده ها منبع نور و گیرنده ها آشکارسازهای نور هستند.

اگر یک گاز در مسیر نوری وجود داشته باشد ، قدرت انتقال نور بین فرستنده و گیرنده را مختل می کند. وضعیت تغییر یافته نور تعیین می کند که آیا و چه نوع گازی وجود دارد.

تعمیر و نگهداری و کالیبراسیون آشکارساز گاز

اگرچه آشکارسازهای گاز به طور کلی یک فناوری قابل اعتماد هستند ، عملکرد مناسب آنها بستگی به نگهداری و کالیبراسیون مناسب دارد. بسیاری از سنسورها عمر مفید دارند ، بنابراین آگاهی از نیازهای سیستم فردی شما ضروری است.

کالیبراسیون و آزمایش برآمدگی یک عنصر مهم در تعمیر و نگهداری منظم است زیرا تأیید می کند که دستگاه سطح گاز را به درستی اندازه گیری می کند و در مواقع مورد نظر زنگ هشدار می دهد.

  • سوالات متداول
ایمیل(اختیاری):
کد مقابل را وارد کنید ...