کپسول آتش نشانی پودری (پودر خشک)

از پخش دستی پودر تا کپسول پودری!

در قدیم، ظرف هایی را پر از پودر خاموش کننده می کردند و در جاهایی خاص قرار می دادند، به محض وقوع آتش سوزی، ظرف ها را آورده و پودرها را بر روی آتش می‌پاشیدند، امروزه همان پودرها یا ترکیب هایی شبیه آن در کپسول های آتش نشانی موسوم به کپسول پودری ریخته می شود، به همراه آن مقداری گاز نیز تزریق شده تا در صورت باز شدن، با فشار پودرها به سمت آتش پرتاب شوند.

 

گروه های آتش از نظر نوع ماده‌ی سوختنی و نوع خاموش کننده

گروه A: 

ماده‌ی سوختنی: 

مواد جامد – مواد طبیعی نظیر چوب، کاغذ و ... ( موادی که با سوختن، خاکستر از خود بر جای می گذارند)

خاموش کننده: 

خنک کردن ماده ی سوختنی، آب و آب کف

گروه B:

ماده‌ی سوختنی:

مایعات اشتعال زا مانند بنزین، گازوئیل، روغن و ...

خاموش کننده:

خفه کردن آتش ، پودر خشک شیمیایی ، ماسه خشک ، گاز CO2 ، کف

گروه C: 

ماده‌ی سوختنی:

گازها ( بوتان، پروپان، گاز مایع، گاز طبیعی)

خاموش کننده: 

خفه کردن آتش – جداسازی سوخت از منشاء آتش- پودر خشک شیمیایی

گروه D:

ماده‌ی سوختنی:

برخی فلزات مانند سدیم ، پتاسیم و منیزیم ، قابل اشتعال هستند.

خاموش کننده: 

خفه کردن آتش ، اکسیژن رقیق شده ، پودر خشک مخصوص مانند T.E.F 
در این مورد به هیچ وجه نباید برای خاموش کردن از آب استفاده کرد زیرا باعث شعله ور شدن آتش می شود.

گروه E: 

ماده‌ی سوختنی:

کیت های الکترونیکی ، رایانه ها ، تلویزیون ، کامپیوترها .

خاموش کننده : 

گاز co2 و خاموش کننده های پودری

گروه F: 

ماده‌ی سوختنی:

روغن ها و چربی های اشباع نشده نظیر روغن های خوراکی، موجود درآشپزخانه های بزرگ 

خاموش کننده: 

اولاً جداکردن مواد سوختنی وثانیاً استفاده از پتوی ضدحریق. گاهی نیز از اطفاء کننده های موسوم به (Water-mist) استفاده می کنند.
 

 

 

مواد تشکیل دهنده پودر کپسول پودری

پودر شیمیایی در دو نوع مختلف در خاموش کننده های نوع کپسول پودری مورد استفاده قرار می گیرد:

• پودر شیمیایی معمولی بر پایه ی بی کربنات سدیم، بی کربنات اوره پتاسیم، بی کربنات پتاسیم و پتاسیم کلراید می باشد.
• پودر چند منظوره که بر پایه ی فسفات آمونیوم است.

پودر خشک که در کپسول پودری به کار می رود، ترکیبی از چند مواد شیمیایی است:

   · Multi-Purpose که بر پایه ی مونو آمونیوم فسفات است.
   · Purple-K
   · Super-K

پودر خشک در مواردی که برای اطفای حریق ناشی از فلزات قابل اشتعال (گروه D) به کار می رود ، معمولاً دو نوع است:

   - ترکیبی از کلرور پتاسیم، کلرور سدیم و کلرور باریم که در زمان استفاده، مانند یک پتوی ضخیم روی آتش را پوشانده و آن را خاموش می کند.
   - ترکیبی از گل خشک، کلرور سدیم، گرافیت و خون خشک شده ی حیوانات.
   - پودر بر پایه ی سدیم کلراید به همراه ترموپلاستیک

در کپسول پودری به دلیل تحت فشاربودن پودر، احتمال کلوخه ای شدن آن وجود دارد، برای جلوگیری از بروز این مشکل، هر از گاهی باید کپسول را برداشته، سروته کرد و مجدداً در جای خود گذاشت.

 

 

انواع کپسول پودری

  1- کپسول پودری نوع کارتریج خارج
  2- کپسول پودری نوع کارتریج داخل

در نوع کارتریج  خارج، یا بالن بغل، پودر BC و کارتریج گاز CO2 جدای از هم قرارداشته که در زمان اطفای حریق این دو با هم ترکیب شده و به سمت آتش پرتاب می شوند.

 

 

 منظور از پودر BC پودر مخصوص خاموش کردن آتش های گروه B و C است.

این کپسول غالباً دارای شیلنگ تخلیه با فشار بالا و همچنین نازل قابل کنترل در انتهای آن هستند.
یک فشارسنج نیز بر روی سیلندر فشار داخل سیلندر را نشان می دهد. 

 

حساسیت و کارکرد کپسول آتش نشانی کارتریج خارج( بالن بغل)

قدرت کپسول پودری کارتریج خارج با پودر BC، حدودً مانند کپسول پودری بر اساس واکنش شیمیایی ضد کاتالیستی می باشد.

به طور ساده تر، محتوای این کپسول با فعل و انفعال های شیمیایی که ایجاد می کند، موجب شکستن زنجیره‌ی واکنش های تشکیل دهنده‌ی آتش می شود. 

این نوع کپسول پودری به طور خاص جهت اطفاء آتش های گروه B و C و به ویژه در پالایشگاه ها و شرکت های پتروشیمی و خطوط لوله ی نفت و میعانات مورد استفاده قرار می گیرد.

درکپسول پودری نوع کارتریج داخل، گاز CO2 در داخل استوانه و زیر درپوش قرار می گیرد، هنگام بازکردن شیر، مسیر خروج گاز باز شده و وارد بخش پودر می شود.

مشکل این نوع کپسول ها این است که هرگاه مقدار کمی از این کپسول استفاده کنیم، بخشی از گاز وارد قسمت پودر شده و در نتیجه قابل نگهداری به مدت طولانی نیست؛ به عبارتی قابل اطمینان نیست و بایستی دوباره شارژ شود.

قبل از شارژ کردن باید کپسول پودری نوع کارتریج داخل را سروته کرده وشیر آن را باز کرد تا به طور کامل تخلیه شده و سپس به شارژ آن مبادرت نمود.